To wzruszająca powieść – o charakterze średniowiecznej legendy – o losie Ludmiły, bogatej dziedziczki, jej przyjaciółki Elżbiety i jej synka Jasia. Kiedy stryjowie Ludmiły decydują się ją wyswatać wbrew jej woli, ucieka do witowskiego klasztoru. Po zdobyciu go przez Tatarów, trójka bohaterów zostaje wzięta do niewoli i wywieziona w nieznane. Książka opisuje ich cierpienia i długą wędrówkę do ojczystej ziemi.
