Czytelnia Kiosk24.pl

Jak słuchać, mówić i rozmawiać na egzaminie ustnym od 2015 (01/2014)

Polonistyka | 06 maj 2014


Polonistyka

Zamów prenumeratę tego tytułu

* Pokazana okładka tytułu jest aktualną okładką tytułu Polonistyka. Kiosk24.pl nie gwarantuje, że czytany artykuł pochodzi z numeru, którego okładka jest prezentowana.

Jedną z obligatoryjnych części ustnego egzaminu maturalnego od 2015 roku stanowi rozmowa zdającego z członkami zespołu przedmiotowego.

Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 25 kwietnia 2013 r. precyzyjnie określa jej długość (około 5 minut) oraz zasady przeprowadzania (rozmowa dotyczy wypowiedzi wygłoszonej przez zdającego). Kwestią decydującą o wartości diagnostycznej tej części egzaminu jest jednak nie tylko realizacja zapisów prawnych, ale w istotnym stopniu także sposób prowadzenia rozmowy i postawa egzaminatorów, które powinny inspirować zdającego, zachęcać go do rzeczywistej wymiany myśli i w miarę możliwości zmniejszać jego stres.
W praktyce wpływ na to, jak przebiega rozmowa egzaminacyjna, mają kompetencje komunikacyjne rozmówców, sytuacja komunikacyjna, cel rozmowy, waga skutków rozmowy, nierównoprawność podmiotów wynikająca z faktu, że zawsze jedna strona ocenia, a druga jest oceniana. Pełne rozpoznanie wszystkich czynników wpływających na kształt rozmowy egzaminacyjnej (w szczególności tych, które są związane z postawami i zachowaniami jej uczestników) umożliwia i zdającym, i egzaminatorom przygotowanie się do egzaminu w taki sposób, aby podczas rozmowy możliwa była wzajemna wymiana myśli.
Szkoła powinna uczyć słuchać i mówić. Podstawa programowa kształcenia ogólnego wskazuje umiejętności, które powinien opanować uczeń, aby rozumieć czytane i mówione przekazy słowne. Pierwszy cel ogólny odnoszący się do umiejętności uczniów na trzecim etapie edukacyjnym informuje, że uczeń powinien rozumieć komunikaty werbalne o skomplikowanej organizacji i być zdolny do podejmowania refleksji nad znaczeniami słów. Powinien także dążyć do dokładnego rozumienia zawartości komunikatów i ich krytycznego ocenienia. Z kolei trzeci cel ogólny podstawy programowej wskazuje te umiejętności, których opanowanie umożliwia komunikatywne, zgodne z celem wypowiedzi, mówienie do innych. Uczeń powinien rozwijać swoją świadomość funkcji środków językowych, które służą formułowaniu wypowiedzi, kształcić umiejętność poprawnego wykorzystywania języka w różnych sytuacjach oraz uczyć się tworzenia nowych, coraz trudniejszych form wypowiedzi. Rozwijaniu umiejętności językowych ucznia powinno towarzyszyć także pogłębianie znajomości etyki mowy i etykiety języka.

(...)

Joanna Dobkowska, Zbigniew Kosiński, Alina Neugebauer

Artykuł w całości jako plik PDF do pobrania znajduje się w zakładce Opis w ofercie tytułu Polonistyka.

Wróć do czytelni